چگونه عکس های ورزشی و در حرکت بگیریم ؟؟
بسیاری از عکاسان، بعلت نداشتن تجهیزات لازم برای گرفتن عکسهای متحیر کننده ورزشی، از گرفتن عکس های حرکتی و ورزشی دوری میکنند.
از برخی جهات، این موضوع درست است.
ایجاد عکس های ورزشی متحیر کننده ، مهارت زیاد و تجهیزات مناسب نیاز دارد،
اما این موضوع نباید مانعی برای عکاسی و تلاش عکاسان تازه کار یا عکاسانی که از صحنه های خاص عکس میگیرند، باشد.
عکاسی باید یک فعالیت لذت بخش و خاطره انگیز باشد و نمیتواند
چیزی بیشتر از گذراندن بعد از ظهر به عکاسی از یک مسابقه فوتبال محلی یا کودکان روی چرخ و فلک در ساحل باشد.
و برای گرفتن عکس های متحیر کننده از این فعالیتها، شما به برخی از مهارتهای عکاسان ورزشی نیاز خواهید داشت.
در واقع، بر این باوریم که عکس گرفتن از یک حرکت یا حوادث ورزشی به بهبود
حدودی از مهارتهایی که در اثر صرف نظر کردن عکاس از فضا ممکن است از دست رفته باشند، کمک میکند.
تنظیم وقت، فکر رو به جلو، فهم و کار بصورت یکپارچه با تجهیزاتتان، همگی مهارت هایی
هستند که هنگام “نقد” زمان عکاسی ورزشی یا عکاسی از حرکت، می آموزید.
چگونه عکس های ورزشی و در حرکت بگیریم ؟ : همه چیز بر مبنای تنظیم وقت است!
تنظیم وقت بسیار مهم است. کار عکاس این است که نگاه کند و پیش بینی کند که کجا
و چگونه ان حرکت ظاهر میشود و سپس برای عکس گرفتن از ان اماده شوند.
در زمینه عکاسی ورزشی ، فضای عکاسی، جاییکه حرکت در انجا رخ خواهد داد،
به موقع قابل پیش بینی است، توسط خطوط کناری تعیین میشود و بوسیله ی هنجارها و قوانین بازی کنترل میشود.
برای مثال، همونطور که میدونید در فوتبال برخی حرکات اطراف صحنه ی گل رخ میدهد.
خود ساختار بازی و زمین بازی موجب این امر میشود.
اگر تنظیم وقت موضوعی کلیدیست، پس یک عکاس ورزشی تازه کار چگونه تنظیم وقت
را در عکس های ورزشی به حد اعلی میرساند؟ پاسخ به این سوال ساده است، تمرین کردن، تمرین کردن، تمرین کردن!
فرصت های لحظه ای
زمانیکه صحنه را بررسی میکنید، نه تنها شما به دنبال زیباترین لحظه هستید،
بلکه بدنبال صحنه ای هستید که بتوانید به راحتترین شکل از ان عکس بگیرید.
یک غواص را به عنوان نمونه در نظر بگیرید.
در اجرای غواصی نقطه ای وجود دارد، دقیقا زمانیکه سطح را ترک میکند،
حرکت بالایی می ایستد و برای کسری از ثانیه غواص در میان هوا معلق میشود.
در اصطلاحات عکاسی، این بخش از صحنه را میتوان بسیار راحتتر از جاییکه غواص وارد آب میشود، سریع ترین نقطه، ثبت کرد.
اخرین فعالیت پیش برنانه ریزی برای عکاسی ورزشی این است تا با تنظیم کننده ها درباره ی هر محدودیتی از پیش بررسی کنید.
اینها، تجهیزاتی هستند که شما نیاز خواهید داشت و محدوده ای از عکسهایی هستند که میتوانید بگیرید.
اغلب عکاسان به بخش خاصی از میدان محدودند؛ شما به این اجازه نیاز دارید تا از کنار زمین عکس بگیرید یا اینکه استفاده از فلاش مجاز نیست.
نگاه نکن-عکس بگیر!
یک ضرب المثل قدیمی در مورد عکاسی ورزشی وجود دارد که میگوید:
” اگر شما صحنه ای را از طریق نمایاب میبینید، آنرا از دست داده اید”، و این موضوع عمدتا صحیح است.
در لحظه ی نوردهی، برای بیشتر کاربران دوربین های دیجیتال، نمایاب سفید میشود تا آینه جمع شود و شاتر باز شود.
بنابراین اگر شما صحنه را دیده اید، پس شانس ثبت ان تصویر را از دست داده اید.
پیش بینی نقطه صحنه یکی از مهم ترین مهارت های مورد نیاز برای گرفتن عکس های ورزشی خوب است، اما با تمرین کردن این مهارت بدست می آید.
عکس های زیادی بگیرید – بعد از همه، نشان دادن فریم های دیجیتال اساسا هزینه ای در بر ندارد.
هر جا که ممکن بود، از ویژگی عکاسی متوالی دوربینتان برای عکس گرفتن از صحنه های متوالی استفاده کنید.
یا بهتر از ان، اگر دوربینتان قادر است، از میان صحنه عکس بگیرید و سپس بهترین تصاویر را انتخاب کنید.
فراتر از انچه که اشکار است را بنگرید.
فراموش نکنید که پشت هر صحنه ای، داستانی نیز نهفته است.
دنبال کردن حرکت یک فرد از طریق اماده سازی و اشتیاق برای یک رویداد بزرگ و پیامدهای ان، شادی یا ناراحتی میتواند بسیار ارزشمند باشد.
دوربین را بالا ببرید، پایین بیاورید، اما مطمئن شوید که زاویه نگاهتان را نیز تغییر میدهید.
با چرخیدن، بیشتر مکان را زیر نظر بگیرید تا نقاط مناسب جدید برای عکاسی بیابید.
همچنین مطمئن شوید که عکسهایتان با یکدیگر متفاوت است.
از فاصله های کانونی متفاوت استفاده کنید تا در اخر رویداد، ترکیبی از عکس های نزدیک، میان برد و نمای دور داشته باشید.
یک جفت لنز بزرگنمایی با کیفیت میتواند به پوشش محدوده عجیبی از فاصله کانونی کمک کند.
چگونه عکس های ورزشی و در حرکت بگیریم ؟ : شیوه های عکاسی
شیوه های تیره و منجمد
شیوه های گوناگونی وجود دارند که شما برای گرفتن عکس های ورزشی میتوانید استفاده کنید.
این محدوده شامل آنهایی میشود که طراحی شدند تا یک لحظه دقیق را منجمد کنند،
آنهایی که احساس حرکت میخشند و آنهایی که ترکیبی از این دو هستند.
منجمد کردن حرکت برای عکس های ورزشی
منجمد کردن تصویر هدف نهایی بسیاری از عکاسان ورزشی است و اینها اساسا دو شیوه ای است که میتوانید به آن برسید:
1- حالت سریع سرعت شاتر
یک ارتباط مستقیم بین دیافراگم، سرعت شاتر، مقدار ISO و نور در صحنه وجود دارد.
ساده بگوییم، برای اینکه بتوانید از سرعت هایی استفاده کنید که حرکت را منجمد کنند،
شما به یک لنز سریع، تنظیمات بالای ISO و نور مناسب نیاز دارید.
2- منبع نور سریع
جایگزین عکاسی با یک سرعت بالای شاتر، با یک منبع نور که مدت زمان بسیار کوتاهی را داراست، مانند یک فلاش قابل حمل، را نمایش میدهد.
بیشتر سیستم هایی که فلاش بر روی دوربین نصب است، نور را برای مدت زمان بین 1/800 و 1/30,000 ثانیه برونداد میکنند.
این فلاش کوتاه است که حرکت را منجمد میکند.
این مورد را با سرعت شاتری که دوربینتان برای همگام سازی با فلاش استفاده میکند را اشتباه نگیرید
معمولا بین 1/125 و 1/250 ثانیه میباشد – طول مدت زمانیکه برای نمایش دادن فریم شما استفاده میشود، بر اساس مدت زمان فلاش میباشد.
از سرعت های شاتر کندتر برای عکاسی ورزشی استفاده کنید.
عکاسان دوست دارند تا از سزعت های شاتر کندتر برای گرفتن عکس از موضوع های متحرک استفاده کنند.
نتایج تیره یک حس حرکت را منتقل میکنند.
سرعت شاتر، مسیر حرکت از طریق فریم، طول لنز و سرعت موضوع، همگی مقدار تیرگی عکس نهایی را کنترل میکنند.
محدوده ای از سرعت ها را با همان موضوع امتحان کنید.
این امتحانات شما به شما یک نقطه شروعی خواهد داد که شما میتوانید دفعه بعدی که از موضوع مشابه عکس میگیرید، از آن استفاده کنید.
از چرخش افقی دوربین و تیرگی فلاش برای گرفتن عکس های ورزشی استفاده کنید.
یک شیوه گسترده تیرگی حرکت، چرخش افقی دوربین است.
این امر موجب میشود تا عکاس با حرکت موضوع حرکت کند و طی مدت نوردهی، موضوع را درون فریم نگه دارد.
زمانیکه این شیوه با سرعت کند شاتر همراه شود، ایجاد فتوشاپ هایی با موضوع های واضح و پس زمینه ای تیره ممکن میشود.
سعی کنید با سرعت 1/30 کار خود را شروع کنید.
همچنین، شما میتوانید با استفاده از شیوه تیرگی فلاش، ثبات و حرکت را با یکدیگر ترکیب کنید.
برای دستیابی به این اثر، شما باید دوربین خود را بر روی سرعت شاتر همگام سازی کندتر از نرمال قرار دهید.
مدت کوتاه فلاش، بخشی از حرکت را منجمد میکند و شاتر بلند حسی از حرکت را القا خواهد کرد.
مشکلات فوکوس در عکس های ورزشی رایج اند.
در نمایاب یک سیستم فوکوس خودکار نوین، شما یک، یا بیشتر از یک، ناحیه فوکوس را میبینید.
برای اینکه دوربین بتواند دقیق فوکوس کند، موضوع باید در این نواحی باشد.
در دوربین های مبتدی، این ناحیه در مرکز فریم قرار گرفته است.
در نمایاب های نمونه های گران تر، نه تنها شما نواحی فوکوس چندگانه را می یابید،
بلکه متوجه این میشوید که آنها در میان نمایاب تقسیم شده اند.
با کمک صفحه یا انگشت شصت، عکاس میتواند انتخاب کند که کدام ناحیه برای فوکوس اولیه استفاده خواهد شد.
این امر، فوکوس موضوع هایی که خارج از مرکز هستند را مقدور میسازد.
حالت دستی و یا حالت فوکوس خودکار برای عکاسی ورزشی مناسب اند.
اینها محدوده ای از فعالیتها هستند که عکاس را قادر میسازد تا مکان موضوع را با دقتی منطقی پیش بینی کند.
برای این فرصت ها، شیوه فوکوس ناحیه، کارآمدترین روش است.
برای استفده از این شیوه، عکاس از قبل بر روی یک نقطه فوکوس میکند
(در حالت دستی) و قبل از فشردن شاتر، منتظر میماند تا موضوع به این ناحیه برسد.
حالت های فوکوس خودکار
دو حالت فوکوس خودکار در بیشتر دوربین ها یافت شده است: فوکوس خودکار تکی و دائم.
اینها روشی که سیستم فوکوس خودکار بر روی دوربینتان کار میکند را تعیین میکنند.
در حالت تک، زمانی که کلید بصورت نصفه به پایین فشرده میشود، لنز بر روی موضوع اصلی فوکوس میکند.
اگر کاربر بخواهد نقطه فوکوس را تغییر بدهد، پس انها باید انگشت خود را جابجا کنند و دوباره کلید را فشار دهند.
زمانی که از این حالت استفاده میکنید، اگر موضوع حرکت کند، شما باید دوباره فوکوس کنید.
حالت فوکوس دائم یا متوالی نیز زمانی که کلید شاتر بصورت نصفه فشرده شده است، بر روی موضوع فوکوس میکند،
اما زمانیکه موضوع حرکت میکند، دوربین بمنظور حفظ وضوح موضوع، فوکوس را تنظیم میکند.
گاها به این قابلیت ردیابی فوکوس گفته میشود.
برخی از سیستم های فوکوس خودکار این ایده را بکار گرفته اند تا آنجا که ویژگی های
“فوکوس پیش گزیده” را دارند که نه تنها موضوع را ردیابی میکند، بلکه حرکات آنرا
در میان فریم پیش بینی میکند و سعی میکند تا اینکه کجا خواهد رفت را پیش بینی کند.
این ویژگی سبب میشود تا موضوع اصلی کاملا واضح باشد.
هرحالت کاربردهای خود را دارد.
اگر بخواهید تا بر روی ناحیه ای که موضوع در انجا ظاهر خواهد شد، فوکوس کند، فوکوس تکی بسیار مناسب است.
فوکوس دائم برای موضوع هایی که بطور تصادفی حرکت میکنند، کاربرد دارد.
از حالت عکاسی متوالی برای عکاسی ورزشی استفاده کنید.
بسیاری از دوربین های دیجیتال این اختیار را دارند تا از دنباله ای سریع از تصاویر عکس بگیرند.
میزانی که تصاویر متوالی گرفته میشوند و تعداد کلی ممکن برای یک شلیک در عکاسی تکی متفاوت است.
اگر شما برنامه دارید تا بطور مرتب در عکاسی ورزشی نقش داشته باشید،
قبل از خرید یک دوربین جدید، از لیست زیر برای مقایسه حالت های عکاسی متوالی استفاده کنید.
- میزان فریم را (بر حسب فریم بر ثانیه) بررسی کنید.
- میزان ادامه دار بودن انرا بررسی کنید.
بدنبال این باشید که چقدر از این فریم ها را میتوان در سریعترین میزان قبل از کند شدن عکسبرداری کرد.
بفهمید که کدام فرمت فایل ها با سریعترین میزان عملکرد بهتری دارد. - اگر حالت ان تنها در فرمت JPEG در دسترس است، سطح فشرده سازی استفاده شده را دریابید.
- به ابعاد تصویر برای هر حالت نگاه کنید.
برای مثال، یک حالت بسیار سریع که تصاویری تنها با پیکسل های لازم برای چاپ
یک تمبر پستی را تولید میکند، انچنان مفید نیست. - نوع کارت حافظه مورد استفاده برای امار را بررسی کنید چراکه سرعتی که
کارت حافظه در ذخیره سازی فایل ها دارد میتواند بر میزان فریم کلی تاثیر بگذارد.
چگونه عکس های ورزشی و در حرکت بگیریم ؟ : تجهیزات
اگر شما برای عکاسی ورزشی و عکاسی از حرکت عزم جدی دارید، خودتان را با اسباب صحیح برای این کار مجهز کنید.
دوربین
دوربین خود را بررسی کنید تا اختیار انتخاب مقدار بالای ISO را داشته باشد،
چون میتواند به شما در عکس گرفتن از حرکت و عکاسی ورزشی کمک کند.
عکاسان حرکت حرفه ای از دوربین های با سرعت فوکوس خودکار بسیار بالا استفاده میکنند،
اما این بدان معنا نیست که با دستگاه های مبتدی کندتر یا حتی با کنترل دستی فوکوس نتوان عکس های خوبی گرفت.
در واقع، در برخی موارد، طرفداران ترجیح میدهند تا سیستم های فوکوس خودکار را خاموش کنند و از فوکوس دستی استفاده کنند.
لنزها
بطور کلی، سریع ترین (عریض ترین دیافراگم) و بلندترین لنزها، بهترین و مناسب ترین گزینه برای عکس از حرکت و عکاسی ورزشی میباشند.
این عوامل به شما ها اجازه میدهند تا نزدیک شوید و سرعت شاتر را بالا و بصورت ثبت حرکت نگه دارید.
همچنین گفته میشود، بیشتر بزرگنمایی های 80-200 میلی متری f5.6 برای فضای بیرون مناسب اند، اگر تنظیمات ISO در حالت سریع بکار گرفته شود.
لنز های پایدار سازی تصاویر یا کاهش لرزش، کاربری اسانی نیز دارند.
انها برای عکاسی در نور کم فوق العاده اند، و شما را قادر به عکاسی متوالی با سرعت شاتر کمتر میکنند.
سه پایه
در تلاش برای گرفتن واضح ترین تصاویر ورزشی ممکن، استفاده از یک سه پایه یا مونوپد نیز توصیه میشود.
ثابت نگه داشتن لنزهای سنگین بسیار سخت است.
همچنین، زمانیکه میخواهید از لنز های کانونی بلند استفاده کنید، لرزش های زیاد دوربین مشکل بزرگی را برای شما ایجاد خواهد کرد.
یک سه پایه خوب با یک کلگی یا یک مونوپد با کاربری اسان که به غلاف سه پایه لنز شما ثابت شده باشد، این مشکلات را حل خواهد کرد.
باتری ها
مطمئن شوید که باتری های دوربین شما کاملا شارژ شده اند و شما یک باتری یدک ذخیره شده در جیب کناری کیف خود دارید.
دوربین های دارای فوکوس خودکار برای مصرف باتری شان انگشت نما هستند،
خصوصا زمانیکه میخواهید یک لنز بلند و دور از مکان اصلی در طی کل رویداد ورزشی با خود ببرید.
کارت های حافظه
در عکاسی ورزشی، به نسبت سایر انواع عکاسی، میزان بیشتری عکس برای استفاده
گرفته میشود، از این رو مطمئن شوید که فضای زیادی را در اختیار دارید.
منبع : تصویرگران پویا اندیش